Moengo, ook Mungo, is een plaats en ressort in het oosten van Suriname, gelegen aan de rivier de Cottica, in het district Marowijne. In 2004 had het ressort Moengo, waartoe ook de gelijknamige plaats behoort, 9753 inwoners.
De plaats is in het begin van de 20e eeuw gesticht, nadat de Surinaamsche Bauxiet Maatschappij in het gebied winbare voorraden bauxiet had ontdekt. Aanvankelijk was Moengo alleen via de rivier bereikbaar. De Cotticariver werd bevaarbaar gemaakt voor zeeschepen die te Moengo de bauxiet kwamen ophalen. In 1922 werd de eerste bauxiet geƫxporteerd naar Trinidad om van daaruit te worden vervoerd naar de Verenigde Staten. Moengo beschikte over een haven met zwaaikom, waar de schepen konden draaien. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de transporten beveiligd door Amerikaanse soldaten en door de Surinaamse Schutterij.
Eind jaren twintig werd een weg naar Albina aangelegd. In 1955 werd een airstrip aangelegd (code MOJ), en sinds 1964 is Moengo vanuit Paramaribo via de weg naar Albina bereikbaar (Oost-Westverbinding). Door de bouw van de Jules Wijdenboschbrug is de reistijd vanuit Paramaribo nog flink verkort. Van Langatabbetje loopt een moeizaam onderhouden weg naar Moengo.
Tijdens de Binnenlandse Oorlog die in de jaren tachtig woedde tussen het Nationale Leger van Suriname en het Junglecommando, werd bauxietwinning buiten Moengo te gevaarlijk geacht. Moengo stond echter zelf ook op een winbare laag bauxiet. Het plaatsje werd daarom gedeeltelijk ontmanteld om deze bauxiet te kunnen winnen, waarbij een deel van de huizen als bouwpakket werd verkocht. Toen de bauxietlagen uitgeput raakten, werd ook de bauxietfabriek ontmanteld. De bauxietwinning werd verplaatst naar de Coermotibo-mijn. De bauxiet wordt van daar met duwboten naar Paranam vervoerd om te worden verwerkt tot aluinaarde.
Van 1932 tot 1945 was Moengo de hoofdplaats van het district Marowijne. In de periode ervoor en erna was Albina de hoofdplaats van het district.
(Bron: Wikipedia)